Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
formalność — ż V, DCMs. formalnośćści; lmMD.formalnośćści 1. «zewnętrzne cechy układu, struktury czegoś; forma zewnętrzna» 2. «czynność wykonywana według przepisów, urzędowo, oficjalnie» Formalności celne, meldunkowe, paszportowe, prawne. Dopełnić, wypełnić,… … Słownik języka polskiego
Земенцкий, Франц — (Franciszek) знаток польского права и в частности порядков старинного судопроизводства в Польше, родился в 1760 г., образование получил в иезуитских школах и с 1788 г. до падения Речи Посполитой состоял на службе в Петроковском трибунале.… … Большая биографическая энциклопедия
powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie … Słownik języka polskiego
dopełnić — dk VIa, dopełnićnię, dopełnićnisz, dopełnićnij (dopełnićpełń), dopełnićnił, dopełnićniony dopełniać ndk I, dopełnićam, dopełnićasz, dopełnićają, dopełnićaj, dopełnićał, dopełnićany 1. «dodać, dolać, dołożyć, dosypać do pełna» Dopełnić zawartość… … Słownik języka polskiego
dotyczyć — ndk VIb, dotyczyćczy, dotyczyćczył «odnosić się do kogoś, do czegoś, mieć z czymś związek» Załatwiać formalności dotyczące spadku. Wszystko, co dotyczy moich przyjaciół, interesuje mnie bardzo … Słownik języka polskiego
formalizować — ndk IV, formalizowaćzuję, formalizowaćzujesz, formalizowaćzuj, formalizowaćował, formalizowaćowany «wykonywać coś, przywiązując znaczenie do zewnętrznych form bez wnikania w treść; bawić się w formalności» Zbytnio coś formalizować. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… … Słownik języka polskiego
